جمهوری کره جنوبی که به اختصار کره خوانده می‌شود یکی از کشورهای آسیای شرقی است که در نیمه جنوب شبه‌جزیره کره واقع شده است .
این کشور از شمال با کره شمالی همسایه است . از غرب از طریق دریای زرد همسایه چین است و از جنوب شرقی از طریق تنگه کره با ژاپن در ارتباط است .
تاریخ کره به دو هزار سال پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد . بررسی‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد اولین انسان‌ها در آن زمان در شبه‌جزیره کره ساکن شدند .
کره جنوبی کشوری نیمه کوهستانی است که ارتفاعات آن عمدتا در نواحی مرکزی و شمال شرقی واقع شده‌اند . جلگه‌ها و جنگل‌ها در آن وسعت زیادی دارند . آب و هوای آن گرم و مرطوب و پرباران است .
این کشور در فاصله سال‌های 1910 تا 1945 تحت سلطه ژاپن بود . در سال 1948 بنیان جمهوری کره جنوبی نهاده شد . در پانزدهم اوت این سال کره ‌جنوبی تشکیل شد و سینگمان ری به عنوان اولین رئیس جمهور آن انتخاب شد که تا سال 1960 حکومت کرد .
در 25 ژوئن سال 1950 به دنبال چند ماه تشنج ، سرانجام نیروهای کره شمالی به کره جنوبی حمله‌ور شدند .
در بیست و هفتم ژوئن همان سال شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد که سپاهیان تعدادی از کشور های عضو برای مقابله با قوای کره شمالی به منطقه خواهند شتافت .
جنگ شدت گرفت و قوای کره شمالی عقب رانده شد . مذاکرات ترک مخاصمه از سال 1951 آغاز شد اما به علت اختلافات و مشکلات فراوان تا ژوئیه 1953 نیز ادامه یافت .
سیاست در کره‌جنوبی
در انتخابات مارس 1960، ری برای چهارمین بار به ریاست جمهوری انتخاب شد ولی در مقابل تظاهرات دانشجویان و شورش مردم استعفاء داد . در سال 1961 گروهی از نظامیان تحت رهبری ژنرال پارک چونگ هی قدرت را در دست گرفتند .
حکومت ژنرال چونگ هی 18 سال به طول انجامید . مناسبات سیاسی عادی بین ژاپن و کره جنوبی با عقد پیمانی در سال 1965 برقرار شد . درسال 1979، پارک چونگ هی بوسیله رئیس سازمان امنیت کشور ترور شد و پس از تشنجات فراوانی سرانجام قدرت به دست ژنرال چون دوهوان رسید .
در حال حاضر رئیس جمهور این کشور «لی میونگ باک» است و نخست وزیر آن (رو موو هیوان) .
قوه مقننه این کشور از یک مجلس ملی با 231 عضو برای یک دوره 6 ساله تشکیل شده است . قانون اساسی موجود در سال 1948 تدوین شده و در سال 1972 اصلاحاتی بر آن افزوده شده است .
براساس آخرین تقسیمات کشوری ، کره جنوبی از 9 استان و دو شهر ویژه تشکیل شده که زیر نظر فرماندار انتصابی دولت مرکزی اداره می‌شود .
اقتصاد در کره جنوبی
از دهه 60 میلادی کره جنوبی رشد اقتصادی را تجربه کرد و در حال حاضر یکی از کشورهای پیشرفته از نظر اقتصادی در قاره آسیاست . کارخانه‌های فراوان تولید ماشین و تجهیزات الکترونیکی چرخ‌های اقتصاد این کشور را به چرخش واداشته‌اند .
تولید ناخالص داخلی کره 206/1تریلیون دلار است که بیشتر آن در بخش‌های صنعت و خدمات تولید می‌شود . 01/24 میلیون نفر نیروی کار آن را تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری در آن 9/2 درصد است . 15 درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند .
محصولات صادراتی آن شامل نیمه‌ رساناها ، تجهیزات ارتباطات بی‌سیم ، وسایل نقلیه موتوری ، کامپیوتر ، آهن ، کشتی و مشتقات نفتی است که بیشتر به کشورهای چین (22 درصد) ، آمریکا (5/12 درصد) و ژاپن (1/7 درصد) صادر می‌شود .
محصولات وارداتی آن شامل ماشین‌آلات ، تجهیزات الکترونیکی ، نفت ، آهن ، تجهیزات حمل‌و‌نقل و پلاستیک است که از چین (7/17 درصد) ، ژاپن (16 درصد) ، آمریکا (7/10 درصد) و عربستان سعودی (9/5 درصد) می‌آید .
مردم کره جنوبی
جمعیت این کشور 49 میلیون و 44 هزار و 790 نفر است . میانگین سنی مردم کره جنوبی 8/35 سال است . امید به زندگی در بدو تولد برای زنان 93/80 سال و برای مردان 81/73 سال است .
کمتر از 1/0 درصد از مردم آن به بیماری ایدز مبتلا هستند که شامل جمعیتی در حدود 8 هزار و 300 نفر می‌شود .
26/3 درصد از مردم آن مسیحی و 2/23 درصد بودایی هستند . زبان رسمی این کشور کره‌ای است اما زبان انگلیسی به طور گسترده در آن رواج دارد .
ارتباطات در کره جنوبی
در کره جنوبی در کنار رادیو و تلویزیون‌های خصوصی استفاده از تلویزیون‌های ماهواره‌ای هم رواج دارد .
در کره جنوبی بیش از صد روزنامه ملی و محلی وجود دارد که بسیاری از آنها را صنعتگران و صاحبان کارخانه‌ها اداره می‌کنند .

زبان : ---

دین : ---

جمعیت : ---

تعداد توریست : ---

پایتخت : سئول

حکومت : ---

تعطیل ملی : ---

احزاب سیاسی : ---

واحد پول : ---

شرکا تجاری : ---

کشاورزی : ---

صنعت : ---

رشد اقتصادی : ---

خط تلفن : ---

همراه : ---

کاربر اینترنت : ---

شناسه اینترنت : ---

سایت : ---

مساحت : ---

آب و هوا : ---

همسایه ها : ---

منابع طبیعی : ---

---

خطوط نفتی : ---

زمینی : ---

راه آهن : ---

آبی : ---

فرودگاه : ---